Τι είναι η τσίχλα? Η τσίχλα είναι μαλακή και συμπαγής ουσία που παράγεται για διαρκή μάσηση και όχι για κατάποση. Μη νομίζετε όμως ότι ανακαλύφθηκε τα τελευταία χρόνια...H τσίχλα υπήρχε από τη Νεολιθική περίοδο σε διάφορες μορφές.
Στη Φινλανδία βρέθηκε τσίχλα 5.000 ετών από φλοιό Σημύδας, στην οποία πάνω υπήρχαν αποτυπώματα δοντιών. Το υλικό από το οποίο κατασκευάζονταν οι τσίχλες θεωρείτο ιδιαίτερα ωφέλιμο από ιατρικής απόψεως.
Οι Αζτέκοι έπαιρναν μία ουσία από ένα φυσικό δέντρο τσίχλας, την οποία χρησιμοποιούσαν σε καθημερινή βάση για να κολλάνε πράγματα μεταξύ τους.
Κάποιες μορφές τσίχλας, χρησιμοποιήθηκαν και στην Αρχαία Ελλάδα. Οι αρχαίοι Έλληνες μασούσαν τσίχλα μαστίχας, ουσία που προέρχεται από το μαστιχόδεντρο.
Πολλοί άλλοι πολιτισμοί μασούσαν ουσίες τύπου τσίχλας, οι οποίες προέρχονταν από φυτά ή ρητίνες.
Για παράδειγμα, οι Ινδιάνοι της Βόρειας Αμερικής μασούσαν ρητίνη από έλατα.
Οι άποικοι της Νέας Αγγλίας πήραν την πρακτική αυτή και το 1848 ο Τζον Κέρτις ανέπτυξε και πούλησε την πρώτη εμπορική τσίχλα. Γύρω στο 1850 μία τσίχλα κατασκευασμένη από κερί παραφίνης αναπτύχθηκε και έγινε η πιο δημοφιλής.
Περίπου το 1860 ο Τζον Κόλγκαν, δημιούργησε την πρώτη αρωματισμένη τσίχλα. Ο Κόλγκαν ανέμειξε ζάχαρη άχνη με τολουταίο (μια σκόνη που λαμβάνεται από ένα εκχύλισμα του δέντρου βάλσαμο) και δημιούργησε μικρά μπαστούνια αρωματισμένης τσίχλας.
Η σύγχρονη τσίχλα αναπτύχθηκε για πρώτη φορά στη δεκαετία του 1860 από τον Τόμας Άνταμς. Ο Τόμας Άνταμς αρχικά στόχευε στη χρήση της ως ελαστικό υποκατάστατο, κάτι που όμως δεν πέτυχε και έτσι το 1871 την προώθησε στην αγορά ως τσίχλα υπό την σημερινή γνωστή μορφή.
Μόλις βγήκε στην αγορά, αμέσως έγινε δημοφιλής. Μέχρι και σήμερα που τη μασάμε φανατικά, είτε για τη γεύση της, είτε για να κρατάμε απασχολημένο το στόμα όταν προσπαθούμε να κόψουμε το τσιγάρο, είτε σαν έναν τρόπο να μειώσουμε το τσιμπολόγημα.
Πέρα από αυτά, η τσίχλα επηρεάζει με διάφορους τρόπους, αναπάντεχους θα λέγαμε, τον οργανισμό μας!
Οι τσίχλες σήμερα κατασκευάζονται από φυσικά ή συνθετικά συστατικά, συντηρητικά, αρωματικές και γλυκαντικές ουσίες.
-Σύμφωνα με έρευνα, μασώντας τσίχλα για 10 λεπτά με το φυσικό υποκατάστατο ζάχαρης «ξυλιτόλη», μειώνεται ο κίνδυνος τερηδόνας, ειδικά όταν καταναλώνεται μετά από τα γεύματα. -Με αυτό τον τρόπο, καταστρέφουμε έως και 100.000 βλαβερά για τα δόντια μας βακτήρια.
–Φυσικά, η τσίχλα θα πρέπει να είναι χωρίς ζάχαρη (αφού η ζάχαρη κάνει το αντίθετο από το επιθυμητό, θρέφει τα βακτήρια). --Δεν θα πρέπει να τη μασάμε για περισσότερα από δέκα λεπτά, γιατί οι τσίχλες ξυλιτόλης αυξάνουν την οξύτητα του σάλιου, ιδιαίτερα όταν έχουν γεύση φρούτων, γεγονός επιβλαβές για το σμάλτο των δοντιών. --Μετά από αυτό το χρονικό όριο δεν συγκρατεί πια τα μικρόβια, τα οποία έτσι επιστρέφουν μέσα στο στόμα. --Επίσης όταν καταναλώνονται ανεξέλεγκτα, μπορεί να προκαλέσουν στομαχικές διαταραχές και διάρροια.
Ας περάσουμε λοιπόν πιο συγκεκριμένα στη σχέση της τσίχλας με τα παιδιά.
Τα πιο πολλά παιδιά κάτω των 4 ετών, δεν αντιλαμβάνονται το πώς μπορούν να μασούν συνέχεια μία τσίχλα κρατώντας την στο στόμα τους και πετώντας την όταν τη βαρεθούν, με αποτέλεσμα να την καταπίνουν.
Μετά την ηλικία των 4, συνίσταται από τους ειδικούς να δοκιμάσετε πρώτα με τις τσίχλες που είναι σαν στικ ή σαν φυλλαράκι, και όχι με τσίχλες τύπου μπαλίτσας ή κύβου. Για αρχή δώστε του ένα μικρό κομματάκι για να δείτε τι θα κάνει με αυτό.
Αν δείτε ότι μπορεί να τη μασήσει τότε δώστε του και το υπόλοιπο.
Μπορεί η αγαπημένη τσίχλα του παιδιού να του προκαλεί υπερδιέγερση; Αυτό δείχνει μια έρευνα που έριξε την ευθύνη σε ένα βασικό συντηρητικό που υπάρχει στις περισσότερες τσίχλες. Σύμφωνα ωστόσο με την ευρωπαϊκή αρχή διατροφικής ασφάλειας τα στοιχεία δεν είναι επαρκή για την απαγόρευση αυτής της ουσίας στα τρόφιμα.
Πολλά σχολεία απαγορεύουν το μάσημα τσίχλας, καθώς αρκετοί μαθητές τις κολλάνε κάτω από τα θρανία ή τις καρέκλες. Το μάσημα της τσίχλας θεωρείται ικανό να αποσπάσει την προσοχή ενός μαθητή, ενώ μπορεί να μεταφέρει ασθένειες ή βακτήρια σε άλλους μαθητές.
Γενικότερα, το να μασάει ένα παιδί τσίχλα, έχει σίγουρα και θετικά και αρνητικά.
Ας δούμε τα θετικά:
1. Κάνει καλό στα δόντια! Βοηθά στην έκκριση επιπλέον σάλιου, το οποίο είναι το καλύτερο εργαλείο μας ενάντια στην τερηδόνα. Το σάλιο περιέχει ουσίες που καταπολεμούν τα βακτηρίδια και βοηθούν στην αποκατάσταση των ζημιών που προκαλούν αυτά στα δόντια. Η έκκριση σάλιου διευκολύνει επιπλέον και τη διαδικασία της πέψης.
2. Βοηθά την ανάπτυξη στοματοκινητικών δεξιοτήτων. Ενισχύει την κινητικότητα των δομών που υποστηρίζουν στοματικές λειτουργίες, όπως η γλώσσα.
3. Βοηθά τη διατήρηση κατάλληλης στάσης σώματος για περισσότερο χρόνο. Κατά τη μάσηση ενεργοποιούνται ταυτόχρονα και ορισμένοι μύες της ωμικής ζώνης και του κορμού, βελτιώνοντας σε ένα βαθμό τη στάση μας.
4. Ενισχύει την απόδοση σε οπτικοκινητικές δραστηριότητες καθώς βοηθά στην οπτική εστίαση.
5. Ενισχύει την ικανότητα εστίασης της προσοχής. Η διαδικασία της μάσησης επιταχύνει τους χτύπους της καρδιάς μας και αυξάνει τη ροή οξυγόνου προς τον εγκέφαλο, διευκολύνοντας τη συνεργασία των δύο εγκεφαλικών ημισφαιρίων. Βοηθά το σώμα και το μυαλό να παραμένουν σε ετοιμότητα για δράση/σκέψη/μάθηση, διατηρώντας κατάλληλη εγρήγορση.
6. Ενδυναμώνει τη μνήμη. Έρευνες έχουν δείξει ότι η μάσηση τσίχλας βελτιώνει τη μνήμη, καθώς συμβάλλει στην αύξηση ροής αίματος κι έτσι αυξάνεται η δραστηριότητα στην περιοχή του εγκεφάλου που είναι σημαντική για τη μνήμη (το μάσημα, επηρεάζει οκτώ διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου).
7. Μειώνει συμπτώματα άγχους. Η ρυθμική κίνηση του μασήματος βοηθά στην απελευθέρωση εντάσεων. Όταν έχουμε άγχος, συνήθως μασάμε μια τσίχλα, η οποία πράγματι βοηθάει στη χαλάρωση, λόγω εκτόνωσης του άγχους με αυτό τον τρόπο.
8. Περιορίζει τη συνεχή αναζήτηση ανθυγιεινών σνακ. Έχει αποδειχθεί ότι αν μασάμε, μία τσίχλα την ημέρα, καταναλώνουμε 68 θερμίδες λιγότερες σε κάθε γεύμα, χωρίς να έχουμε την επιθυμία να τις αναπληρώσουμε.
Από την άλλη όμως, υπάρχει μελέτη που λέει ότι η μάσηση τσίχλας πριν το γεύμα, κυρίως αν η τσίχλα έχει γεύση δυόσμου ή μέντας, αυξάνει την επιθυμία μας για λιπαρά φαγητά ενώ δίνει μια πικρή γεύση στα φρούτα και τα λαχανικά. Έτσι είναι πιθανότερο να προτιμήσουμε μια μερίδα τηγανητές πατάτες αντί για μια σαλάτα με μπρόκολο!
Τι από τα δυο ισχύει? Παν μέτρον άριστον είναι η απάντηση.
9. Καλύτερα τσίχλα, παρά μολύβι ή νύχια! Όταν το στόμα είναι ήδη απασχολημένο, δεν αναζητά μη βρώσιμα πράγματα (μολύβια, νύχια, μανίκια, μαλλιά κλπ) για να ασχοληθεί!
10. Βουλωμένα αυτιά? Τέλος! Είναι γνωστό, μασάς μια τσίχλα και ξεβούλωσαν!
11. Τέλος, φυσικά και έχει πλάκα! Τι πιο εύθυμο από το να μασάς τσίχλα μαζί με φίλους και να συναγωνίζεστε στις μεγαλύτερες φούσκες, ή ποιος μασάει πιο δυνατά ή ένα σωρό παιχνίδια που εκείνη τι στιγμή σκαρφίζονται τα μικρά μας?
Στα αρνητικά τώρα:
Προκαλεί στομαχικές διαταραχές: Η υπερβολική χρήση της τσίχλας, αν μασάμε δηλαδή τσίχλα από το πρωί μέχρι το βράδυ, προκαλεί πόνους στο στομάχι κυρίως αν είναι άδειο. Διεγείρει τα γαστρικά υγρά με αποτέλεσμα να προκληθεί δυσπεψία, γαστρίτιδα ακόμα και έλκος. Μασάμε με μέτρο λοιπόν!
Πονοκέφαλος: Όταν μασάμε πολλές φορές την ημέρα τσίχλα, προκαλούνται ζαλάδες ή πονοκέφαλοι. Η τσίχλα, περιέχει ασπαρτάμη, η οποία σε μεγάλες ποσότητες, έχει αυτά τα συμπτώματα.
Πολλά παιδιά (και ενήλικοι) καταπίνουν την τσίχλα που μασάνε. Κάτι που ακούγεται επίφοβο, στην πραγματικότητα όμως δεν είναι τρομερό, καθώς οι τσίχλες μεταβολίζονται κανονικά από το στομάχι. Αρκεί βέβαια να μην υπερβάλλουμε!
Η κατάποση μιας μεγάλης μάζας τσίχλα ή πολλά μικρά τεμάχια τσίχλας σε σύντομο χρονικό διάστημα, μπορεί να εμποδίσει το πεπτικό σύστημα σε σπάνιες όμως περιπτώσεις. Η εντερική απόφραξη είναι πιθανό να συμβεί όταν η τσίχλα καταπίνεται μαζί με ξένα αντικείμενα, όπως κέρματα ή όταν καταπίνεται με μη εύπεπτα υλικά όπως είναι οι ηλιόσποροι.
Το συμπέρασμα λοιπόν είναι ένα: να μασάτε τσίχλα αλλά με μέτρο! Ναι μεν συνιστάται η μάσηση τσίχλας χωρίς ζάχαρη ιδιαίτερα μετά τα γεύματα, όμως δε θα πρέπει σε καμιά περίπτωση να αντικαταστήσει το βούρτσισμα με οδοντόκρεμα τουλάχιστον 2 φορές την ημέρα!
